Monday, January 23, 2006

Comment to Vita moderna 23.1.06 No passaran!

- Θα περάσουμε όμως στην καντίνα του μπατζανάκη μου στο Αντίρριο, όπου βρίσκεται η Τζέλα, σχετικά με ένα συμβάν ανάμεσα σε έναν αστυνομικό και ένα νεαρό οδηγό.

- Ναι Νίκο, έτσι ακριβώς είναι. Σύμφωνα με τα στοιχεία μας, ο αστυνομικός της τροχαίας που βρισκόταν μόνος σε βάρδια σε σημείο μετά τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, δέχτηκε μήνυμα αργά το βράδυ από τη μνηστή του, ότι τον εγκαταλείπει για έναν νεαρότερο. Πληροφορίες λένε ότι κατέβασε μισή κάβα απ’ τα κονιάκ που προορίζονταν για τους οδηγούς και τρεις ώρες αργότερα βγήκε στη μέση του δρόμου ανεμίζοντας το υπηρεσιακό του περίστροφο. Υπό την απειλή του όπλου σταμάτησε το όχημα διερχόμενου νεαρού και σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ακολούθησε ο διάλογος:

-Δεν έχεις αλυσίδες ρε κ*λοπαίδι;

-Δε φοράω χρυσαφικά κύριε όργανο.

-Μην ανησυχείς αγόρι μου, έχω εγώ κάτι βραχιόλια εύκαιρα να σου περάσω.

Κατόπιν ο αστυνομικός του φόρεσε τις χειροπέδες και τον προέτρεψε να αδειάσει ένα μπουκάλι κονιάκ. Έντρομος ο νεαρός του απάντησε ότι είναι εδώ και τρία χρόνια απεξαρτημένος πρώην αλκοολικός και ο αστυνομικός άλλαξε στάση και τον ανάγκασε να πιει δύο μπουκάλια. Έπειτα τον πότισε μισή φιάλη Johnny Walker και παίζοντας μαζί του ρώσικη ρουλέτα τον ρωτούσε επίμονα: ‘Which side are you on?’.

Στη συνέχεια τον έβαλε να περάσει την αλυσίδα με το βαφτιστικό του σταυρό στη μπροστινή ρόδα, τον πίεσε να φάει τρεις Lacta, του εξήγησε γιατί ‘εγώ κι εσύ θα πει θεός’ και τον έστειλε στο διάολο.

- Φρόσω, σε διακόπτω, αλλά με ρωτούν απ’το κοντρόλ. Ο σταυρός… Ο σταυρός Φρόσω ήταν φτηνός;

-Ακριβός Νίκο. Ο άτυχος νέος, αφού τον ευχαρίστησε, επιβιβάστηκε κλαίγοντας στο όχημά του και έφυγε σκνίπα στο μεθύσι, καθώς τα σάκχαρα στον οργανισμό του, ανέβαζαν τους βαθμούς αλκοόλης.
Μισή ώρα αργότερα και έχοντας γκανιάξει από τη δίψα, επάνω στην απόγνωσή του, σταμάτησε στην άκρη του έρημου δρόμου να φάει λίγο χιόνι. Επιστρέφοντας, το όχημα του δεν έπαιρνε μπρος. Κατέβηκε, σήκωσε το καπό και ήταν εκείνη ακριβώς τη στιγμή που σύμφωνα με τη μαρτυρία του ίδιου, μια αρκούδα μπήκε μέσα στο όχημα, πάτησε την ασφάλεια, γύρισε το κλειδί και έφυγε προς άγνωστη κατεύθυνση.

- Τι λες Πέμυ; Χωρίς ζώνη και χωρίς αλυσίδες;

-Ακριβώς Νίκο. Ο άτυχος νέος υπέστη νευρικό κλονισμό και στη συνέχεια γλείφοντας ένα κομμάτι σοκολάτας που είχε κολλήσει στο δόντι του, έπεσε σε κόμμα. Ο λαγός που τον μετέφερε στην πλησιέστερη νοσοκομειακή μονάδα υποστήριξε ότι τον βρήκε γυμνό και αναίσθητο, με τη γλώσσα του, άγνωστο πως, κολλημένη σε στύλο οδοσήμανσης.

Ευτυχώς, σύμφωνα με το ιατρικό ανακοινωθέν, ο νεαρός αναρρώνει, έχοντας διαφύγει τον κίνδυνο. Ωστόσο, πληροφορίες από λαδωμένες νοσοκόμες λένε ότι θα παραμείνει υπό στενή παρακολούθηση, καθότι στον οργανισμό του ανιχνεύτηκε αφροδίσιο νόσημα. Έρευνες που γίνονται στο σημείο της κλοπής του αυτοκινήτου, δείχνουν ότι κατά πάσα πιθανότητα το χιόνι ήταν κίτρινο.
Εν τω μεταξύ, ο κερατάς αστυνομικός ξεμεθάει ροχαλίζοντας στο διπλανό κρεβάτι.

-Ευτυχώς, ο νέος ήταν πολύ τυχερός.
Ντέπυ, σε ευχαριστούμε. Θα σου ζητήσω να μείνεις εκεί, διότι απολύθηκες.
Αφήνουμε τη φαντασίωση με τις λαδωμένες νοσοκόμες και προχωράμε σε σοβαρότερα ζητήματα τώρα, καθώς θέλω να πώ: Χρόνια Πολλά
Thas, σόρρυ για την καθυστέρηση, είχα μια Σία και μας κράτησε μέχρι αργά. Να τα χιλιάσεις ρε αγόρι! Βίβα!

Saturday, April 30, 2005

Tuesday, April 19, 2005

Και θέλω από αυτό το βήμα να στείλω την αγάπη μου...

σε αυτούς που αλλάζουν συχνά το πορτρέτο, αλλά κρατάνε την κορνίζα γιατί ταιριάζει με το γραφείο τους, που εναρμονίζεται με τη διακόσμηση του χώρου, ο οποίος στεγάζει επάξια τις επαγγελματικές τους φιλοδοξίες, που έχουν καταλάβει πλήρως την προσωπική τους ζωή, την οποία βλέπω και δυσανασχετώ, διότι με αποθαρρύνει να ζήσω πιο ρομαντικά τη δική μου.

Sunday, March 13, 2005

Τουλούμπες

H ιδέα να εγκλωβιστώ στο σπίτι, μέρες που είναι, με πανικοβάλλει. Το περασμένο Σάββατο, προσπαθούσα να εφεύρω δικαιολογίες για να αποφύγω την οικογενειακή συνάθροιση στην οποία ήμουνα παρόν· έβρεχε κιόλας από το πρωί, ο ουρανός ήταν περίλυπος σαν τη φάτσα του Άλφα-μ(ύ)τη στο Λούφα και Παραλλαγή όταν του προσέφεραν την τουλούμπα του, και τίποτα στον ορίζοντα δεν υποσχόταν ότι τελικά θα καταφέρουμε να νηστέψουμε.